همـــــــــدم

گفتش همدم شبهایت کو

                تاری از ذلف سیاهش را داد

وقت رفتن همه را می بوسید

               به من از دور نگاهش را داد

یادگاری به همه داد و به من

               انتظار سر راهش را داد

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

                 چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی